Betrekkelijke Waarheid.

Soms heb ik het gevoel dat mijn leven het niet waard is om geleefd te worden.
Het gevoel om geen belangrijke bijdragen te kunnen leveren en van geen belang te zijn.
Behalve andere een plezier te doen, of niet en bij mijn plezier kan ik vreugde en geluk voelen,
Maar gepaard met dat gevoel voel ik het gemis de tekortkoming en het onzichtbare, onbewuste ongenoegen, verlangen van anderen en mijn mededogen voelt zwaar aan, net of ik er wat aan kan doen.
Waarheid is alles behalve wat je zegt en natuurlijk ben je eerlijk, maar dat is zeker niet als je in overweging neemt wat je allemaal verzwijgt en dat allemaal om andere geen pijn te doen en het laatst wat je hebt niet af te stoten.
Ik denk een beeld te hebben van het geheel, maar ik kan het niet zien, ik weet het doel van het leven en waardeer het zeer, maar ik weet niet wat ik er mee moet doen of liever gezegd niet genoeg wilskracht om wat er mee te doen, maar dat zal wel de bron zijn van al mijn psychosomatische klachten zijn, van de ene kant volg ik de golven van het leven, maar ik laat de kansen liggen met het beeld dat alles betrekkelijk is en onze lot bestemming al vast ligt en het liefst wil ik de reis er na toe in een staat van narcose zijn, niets voelen en zien en niet in die draai kolk van gedachte en overwegingen te zitten.
Maar waar ik naar toe wil, is dat het buiten schitteren weer is en het heerlijk aanvoelt en het leven voel stromen door mijn lichaam, maar van binnen voel ik de kromheid van onze maatschappij, een diep gevoel dat het van geen kant klopt, alles waar we gebruik van maken is gebaseerd op consumptie, onbewust winstbejag en verspilling en dat om ons ongenoegen te bevredigen en ons zijn te ontkennen.
En is deze gedachte de gedachte van een nagemaakte gek ? Weet het niet en vraag het me af,
het voelt zo waar aan, maar iedereen heeft zijn eigen werkelijkheid en ik kan die van andere niet zien en voelen en laat staan relativeren.
Hier ben ik en zo voel ik me, maar het zal weer overwaaien en de zon zal weer schrijnen en de donkere schaduw van de geest verlichten, maar aan de avond en de nacht kan je niet ontkomen, de golf van het leven, neem het of laat het, ontkomen kom je er niet aan.